ανυπόβλητος

-η, -ο (Α ἀνυπόβλητος, -ον)

νεοελλ.

αυτός που δεν έχει υποβληθεί ακόμη για κρίση, ψήφιση κ.λπ.

αρχ.

όποιος δεν υπόκειται σε κάτι.